-
1 prawo
I - wa; loc sg - wie; nt( prawodawstwo) law; ( ustawa) nom pl; -wa law; ( zapisana w dzienniku ustaw) statute; ( uprawnienie) nom pl; -wa right; ( zasada) principle, lawprawo cywilne/karne — civil/criminal law
prawo jazdy — MOT driving licence (BRIT), driver's license (US)
mieć prawo do czegoś/coś zrobić — to be entitled to sth/to do sth, to have a right to sth/to do sth
II advprawo poboru — GIEŁDA subscription right
w prawo — ( w prawą stronę) to the right
na prawo — ( w prawą stronę) to the right; ( po prawej stronie) on lub to the right
na prawo i lewo — right and left, all over the place
* * *I.prawo1n.1. (= ogół przepisów) law; prawo rzymskie Roman law; prawo nowożytne modern law; prawo polskie Polish law; prawo amerykańskie American law; prawo angielskie English law; prawo administracyjne administrative law; prawo autorskie copyright; prawo cywilne civil law; prawo karne criminal l. penal law; prawo międzynarodowe international law, law of nations; prawo rodzinne family law, domestic-relations law; prawo rzeczowe law of property; prawo wyborcze election law, right to vote; prawo zwyczajowe common law; w imieniu prawa in the name of law; w obliczu prawa in the eye of the law.2. (= przepis) law, rule, regulation; naruszać literę prawa violate the law; wyjęty spod prawa outlawed; łamać prawo break l. violate the law; omijać prawo flout the law; prawo pięści law of the fist; prawem kaduka przest. unlawfully, illegally.3. uniw. (= nauka prawa) law; studiować prawo study law; ukończyć prawo graduate with a degree in law, graduate in law; absolwent prawa law graduate; wydział prawa law faculty, faculty of law.4. (= uprawnienie) right; prawo pierwokupu preemption right; prawa człowieka human rights; prawa obywatelskie civil rights; prawo jazdy driver's license; Br. driving licence; prawo pierwszeństwa przejazdu mot. right of way; prawo łaski right to pardon; dochodzić swoich praw assert l. claim one's rights; Adam nie ma prawa tak mówić Adam has no right to talk like this; Ewa nie ma prawa do tego domu Eve has no right to this house, Eve is not entitled to this house; jakim prawem? by what right?5. (= prawidłowość, zasada) law, principle; prawa naturalne/biologiczne/fizyczne natural/biological/physical laws; podlegać prawom przyrody l. natury be subject to the laws of nature.II.prawo2adv.right; na prawo (= po prawej stronie) on l. to the right; (= w prawą stronę) to the right; w prawo to the right; na prawo i na lewo on the right and on the left; w prawo i lewo right and left; albo w prawo, albo w lewo either right or left.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prawo
-
2 lien
- prawo rzeczowe zbliżone do zastawu- prawo do rzeczy lub zajęcie rzeczy innej osoby dla zabezpieczenia zapłaty z tytułu zobowiązania; w prawie anglosaskim lien różni się od klasycznego zastawu (por. pledge), jednakże dla potrzeb niniejszego indeksu oba pojęcia traktowane są jak synonimy i tłumaczone jako zastaw.Indeks angielsko-polski terminów prawniczych wraz z objaśnieniami > lien
-
3 security interest
- prawo zabezpieczenia wierzytelności- prawo rzeczowe nabyte na podstawie umowy lub z mocy prawa w celu zabezpieczenia otrzymania płatności lub wykonania zobowiązania.Indeks angielsko-polski terminów prawniczych wraz z objaśnieniami > security interest
-
4 intangible property rights
- prawa do rzeczy niematerialnych- prawo rzeczowe lub roszczenie, których przedmiotem jest coś, czego nie można dotknąć lub odczuć fizycznie.Indeks angielsko-polski terminów prawniczych wraz z objaśnieniami > intangible property rights
-
5 rzeczowy
adjdowód rzeczowy — PRAWO exhibit
* * *a.1. (= dotyczący przedmiotów l. faktów, namacalny) material, substantial, factual, tangible; dowód rzeczowy prawn. material proof; świadectwa rzeczowe substantial l. tangible evidence.2. (o stylu, argumencie, dyskusji) (= zwięzły, solidny) succinct, concrete, substantive.3. (o tonie, podejściu) (= obiektywny, niezabarwiony emocjami) matter-of-fact, businesslike; ( o człowieku) sober, no-nonsense.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzeczowy
-
6 zapisywać
impf ⇒ zapisać* * *(-uję, -ujesz); perf -ać; vt(wiadomość, notatkę) to write down, to take down; ( kandydatów) to register; TECH to record; KOMPUT to save, to writezapisywać coś komuś — PRAWO to bequeath sth to sb; ( o lekarzu) to prescribe sth to sb
zapisać dziecko do przedszkola — to enrol (BRIT) lub enroll (US) a child at a nursery school
* * *ipf.1. (= notować) put down, write down, note down, get down, jot down; keep a record/tally ( coś of sth); ( punkty w grze) score; zapisywać coś na czyjś rachunek chalk sth up to sb, put sth down to sb's account; zapisać coś na swoim koncie (np. osiągnięcie) ring sth up, chalk sth up; zapisywać coś w pamięci engrave sth in the memory; zapisać na czyjąś niekorzyść score up against sb; zapisać złotymi zgłoskami mark with a white stone; zapisać w testamencie bequeath; zapisać w dzienniku journalize.2. (= zapełniać pismem) commit to paper/writing, fill with writing.5. (o lekarzu, zalecać) ( leki) prescribe.ipf.1. (= wpisywać się) enter one's name; zapisać się do lekarza register with a doctor.2. (= zgłaszać uczestnictwo) enroll, register, sign up ( do czegoś for sth, na coś for sth); join; zapisać się w czyjejś pamięci have one's name engraved in sb's memory, stand out in sb's memory; dobrze/źle zapisał się w mojej pamięci I keep him in my good/black books; zapisać się w historii go down in history; zapisać się złotymi zgłoskami distinguish oneself, make oneself famous, make one's name.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapisywać
См. также в других словарях:
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego
rzeczowy — rzeczowywi 1. «dotyczący rzeczy, przedmiotów (nie osób)» ∆ Dary, nagrody rzeczowe «dary, nagrody w naturze, nie pieniężne» ∆ jęz. Forma rzeczowa «w gramatyce języka polskiego: forma liczby mnogiej, używana przy wszystkich kategoriach rzeczowników … Słownik języka polskiego
